Iente - Inge Strating

Op 1 augustus 2014 brachten wij Iente, onze vierjarige Friese ruin, naar de stal van Alie om hem daar zadelmak te laten maken. Iente had weleens een zadel op zijn rug gehad en een hoofdstel in, maar verder kende hij nog niks.

Bij Alie kreeg hij eerst een paar dagen rustig de tijd om even te wennen, aan de nieuwe stal maar ook aan de kudde. Iente was drie maanden daarvoor geruind en was niet gewend om bij merries in te staan. Bij Alie komen alle paarden overdag naar buiten in verschillende kuddes. Doordat ze goed naar ieder paard kijken worden ze niet zomaar in een willekeurige groep gezet. Ook voor Iente was er een geschikte kudde en hier werd hij dan ook goed in opgenomen.

Na een aantal dagen mocht hij aan de bak. Alie en Nathalie hebben een bepaalde rode draad voor het zadelmak maken maar bekijken ter plekke wat ze gaan doen en of ze nog een stapje verder gaan of juist niet. Je ziet dat de paarden hierdoor nooit overdonderd raken en ze krijgen ook genoeg tijd om alles in hun hoofd te verwerken. Bij Iente gingen de eerste weken heel erg goed, longeren was geen probleem en ook het zadel opleggen vond hij prima. Tussendoor is de tandarts nog langs geweest om zijn gebit te checken en de fysiotherapeut om te kijken of er geen blokkades zaten. Na twee weken begon Nathalie met hangen en ook dit ging goed. Af en toe vond hij het wat spannend, maar hij bleef goed luisteren en mooi stil staan. 
Daarna kwam het moment dat Nathalie er voor het eerst op ging zitten. Ook dit verliep prima. Het fijne aan Alie en Nathalie is dat alles in rust gebeurd en ze geven het paard de tijd om te wennen aan een nieuwe situatie. De paarden worden niet eerst moe gemaakt voor ze erop stappen of iets anders vergelijkbaars. Ook worden ze normaal gevoerd zoals je zelf thuis ook zou doen. In het begin wordt er alleen op het paard gezeten en wordt hij rondgeleid door degene op de grond. Stap voor stap wordt het voorwaarts laten gaan en het sturen overgenomen door de ruiter. Dit alles gebeurd nog steeds in de roundpen. Zo wordt er altijd op een veilige manier gewerkt, wil een paard toch vluchten dan kan hij nooit ver en kan hij zich niet bezeren.

Na vier weken was het mijn beurt, ik mocht voor het eerst op Iente zitten en dit verliep prima. We hielden het alleen bij op- en afstappen. Je zag aan hem dat hij het spannend vond dat er een andere ruiter op kwam te zitten. 
Een paar dagen later zouden we gaan stappen en draven. De stap verliep zonder problemen, maar in de draf bleek hij het spannender te vinden dan we hadden gedacht. Hij ging hard draven en luisterde niet meer naar mij. Toen Nathalie het daarna nog even probeerde was er niets aan de hand, maar later in de week bleek dat hij dit ook bij een andere ruiter probeerde. Er was dus iets in de draf wat hem onzeker maakte. Er is toen besloten om Annie in te zetten. Annie is de pop die bevestigd kan worden aan het zadel en er nooit af kan vallen. Bij het bevestigen van Annie bleef Iente keurig staan maar daarna vond hij het zo vreselijk spannend dat hij heel wat rondjes op hoog tempo door de roundpen heen ging. Dit hebben we later in de week nog een paar keer herhaald tot Iente ook niet meer gek opkeek van Annie. Daarna ben ik opgestapt en ik voelde aan hem dat hij een stuk meer ontspannen was dan die keer daarvoor. Hierna ging alles heel vlot, Iente begreep wat de bedoeling was en na een paar keer rijden in de roundpen konden we de buitenbak in. Je merkte aan hem dat hij dit spannend vond, een andere omgeving, maar toch bleef hij keurig naar mij luisteren. Later in de week is hij mee geweest op een buitenrit en heeft hij probleemloos meegelopen in een obstakeltraining. Toen ook het rijden in de buitenbak bevestigd was mocht Iente op 28 september weer mee naar huis. In de dagen daarna is Nathalie nog drie keer bij ons thuis geweest om ook daar nog te helpen maar eigenlijk was dit niet meer nodig. Nu, drie maanden later, zijn we rustig bezig hem de beginselen van de dressuur te leren. Wanneer Iente nu iets echt heel spannend vindt dan gaat hij terug naar stap en ik voel aan hem dat hij niet meer zal wegrennen.

Bij Alie heeft hij geleerd dat wegrennen niet de oplossing is en dat vergeet hij nooit meer. Ik vertrouw Iente volledig en heb mede dankzij Alie en Nathalie een erg fijn rijpaard aan hem.