Flits - Noortje

Via een stalgenoot kwam ik vorig jaar voor het eerst in contact met Alie. Flits vond het opstappen eng en het duurde heel lang voordat ik er een keer op zat. Vaak met veel geduld en na een half uur kon ik dan met pijn en moeite opstappen en op goed geluk kon ik vaak blijven zitten.

Vorig jaar net voor de zomer kwam ze voor het eerst. Er werd gekeken naar hoe hij zich gedroeg. Toen zijn we een uur met hem aan de gang gegaan en dat bestond voornamelijk uit op en afstappen. Ik denk dat ik er wel 50 keer op en af ben gekomen. Nadien is het een hele tijd goed gegaan en kon ik lekker rijden. Toen de periode van het op stal staan er weer aan kwam en Flits door een blessure ruim een maand stil had gestaan heb ik Alie weer moeten bellen. Ik lag er nog sneller naast dan dat ik er op zat. Alie zag direct al dat hij door een blessure heel gevoelig was in zijn rug en raadde me aan om hem na te laten kijken. Dat kon bij hun op stal. Hij bleek probleem te hebben met een diepliggende spier onder zijn schoft. Je zag hem direct  ontspannen toen deze spier aangeprikt werd.  Na de behandeling is hij een nacht blijven staan en de volgende dag zouden ze nogmaals kijken naar het opstapprobleem.  Toen bleek er niets aan de hand en gedroeg hij zich voorbeeldig. Eenmaal weer terug bij mij was het weer minder voorbeeldig en is Alie nog een keer komen helpen. Door alle keren dat ik er al naast had gelegen had ik ook aardig wat spanning bij het idee dat ik moest opstappen.

Begin januari heb ik Alie nogmaals opgebeld. Ik had er in een week tijd 2 keer naast gelegen en was helemaal klaar met Flits.  Het is een geweldig paard maar als ik niet durf op te stappen heb ik er niks aan. Ik liet Alie komen met het idee dat als zij er wel op kon komen het probleem echt bij mij lag en dat hij medisch in orde was en dan zou hij weg gaan.  Echter op de dag dat Alie langs kwam heeft ze hem nogmaals bekeken. Ze kwam tot de conclusie dat zijn probleem gedrag heel diep zat. Alle andere keren dat ze was geweest heeft het elke keer tijdelijk geholpen maar het diepe probleem was daar mee niet opgelost. Ze deed me een aanbod om hem bij haar te stallen zodat ze het hele beginproces van het zadelmak maken opnieuw kon doen. De eerste keren had hij een Pop ‘’Annie’’ op zijn rug. Het idee hierachter was dat als hij Annie aan kan dat ik als persoon dan niet meer eng ben.

De eerste week bestond uit longeren met Annie op zijn rug en ook een deel van de tweede week bestond hieruit. Vanaf de tweede week werd ik ook betrokken bij het hele proces, ik moest immers ook van mijn angst af. Zo begonnen we in de tweede week met hangen aan het zadel.  Aan het eind van de tweede week werd ik gebeld dat hij zich wel heel erg afsloot van zijn omgeving en daarmee er voor zorgde dat alle nieuwe dingen die hij moest leren niet goed binnen kwamen en het hele proces een stuk langzamer zou gaan.  We hebben toen afgesproken dat hij tot na het weekend kreeg om zich meer open te stellen en anders zou de homeopaat waar zij veel contact mee hebben bij hem komen om te kijken of zij iets voor Flits kon betekenen.

Na het weekend stond er een heel ander paard in de stal en was de homeopaat niet meer nodig.  

In de derde week zijn we begonnen met opstappen, gaan zitten en even wiebelen op het zadel en eind van de derde week werden er ook al weer stapjes onder het zadel gezet.

Bij de vierde week klom ik er weer op zonder angst en reden we rondjes in de roundpen en in de bak. Langzaam aan kwam er bij mij weer een beetje vertrouwen terug. Aan het eind van de vierde week kreeg ik last van spanning. Het idee dat hij het hier super deed en hij straks wel weer in zijn oude omgeving komt. Ik was bang dat zijn goede gedrag plaats gebonden zou zijn.

De vijfde week heb ik nog bij Alie rond gereden en deed ik vrijwel alles zelf weer. Ik had de nodige tools gekregen om te herkennen hoe hij zijn spanning uit en hoe ik daar mee om moet gaan. 

Na vijf weken heb ik hem mee naar huis genomen en hebben ze mij nog een week thuis begeleid om mij daar ook het vertrouwen te geven dat hij echt veranderd is.

Na deze week heeft Alie ons nog een aantal keer geholpen om hem nog beter te leren begrijpen.  Alie legde mij uit dat als Flits schrikt hij niet goed in balans is en dat het aan mij is om hem continue in balans te brengen. Ze legde mij heel duidelijk uit hoe ik dat moest doen en ik merkte dan ook direct verschil in zijn lopen. 

Begin maart is hij weer thuis gekomen en inmiddels zitten we in begin mei en durf ik te zeggen dat ik een heel ander paard heb. Hij staat voorbeeldig stil met opstappen en wacht tot hij mag gaan lopen. Ook is zijn zelfvertrouwen enorm gegroeid waardoor ik nu een  heel ander en nog veel leuker paard heb dan voorheen.

Ook mijn vertrouwen in hem is veel groter geworden.

Ik ben stal Vegter enorm dankbaar voor hoe zij zich hebben ingezet om Flits en mij goed te krijgen.

Er was een prettige samenwerking en alles werd overlegd. Ik werd overal bij betrokken en was ten alle tijden welkom.